Tu nedavno opet sam sreo onu riđu jesen na keju pod mojim prozorima, duž širokih pepeljastih pločnika zatrpanih lišćem. Prva mi je pomisao bila da izvadim kartu za Panoniju ekspres i – pobegnem. Raznosač mleka, poštar, moja tašta i još neki znaju za tu moju iznenadnu i neočekivanu slabost: u jesen uvek nestanem iz Novog Sada. Činim to zato što se svakog novembra, kao po nekom smušenom pravilu ponovno zaljubljujem u stari most pod tvrđavom, u lavirint krivudavih sokačića oko Matice srpske i Temerinske pijace, u dva prozebla labuda koja kašljucaju u jezeru Dunavskog parka, u jednu violinu kod „Marasa“ …
O jednom pronađenom rukopisu
Rat oko Rata Kada je u ljeto 2021. godine nekadašnji novinar dnevnog lista Libération Žan-Pjer Tibodat (Thibaudat) objelodanio da posjeduje hiljade stranica Selinovih rukopisa, bio je to prvorazredni događaj. Prije svega, zato što se znalo da je Selin napuštajući Pariz 1944. godine ostavio rukopise u stanu i da ih je posle rata tražio. Gospodin Tibodat je objasnio da je njemu rukopis predat i insistirao je na anonimnosti dugogodšnjih vlasnika. Objašnjenje za višedecenijsko čekanje je bilo da gospođa udovica, Liset Almansoar, ne dođe do rukopisa. Pošto je ona živjela 107 godina, rukopisi su ostali neobjavljeni, a te godine gospodin Tibodat je …
O komforu i slobodi
Gost Internacionalnog sajma knjiga u Podgorici oktobra 2024. godine bio je italijanski vrlo prevođeni i voljeni pisac Lorenco Marone. Tim povodom Sekretarijat za kulturu Glavnog grada objavio je kratki roman Plavo pero. Glavni junak ove kratke smiješne priče, kako stoji u podnaslovu, jeste dugorepi, brokantno plavi i inteligentni papagaj Toto. Poklonjen bosu napuljske kamore, Toto zajedno sa vlasnikom doživljava uspone i padove. Dosljedno unutrašnjom fokalizacijom, Toto nam predstavlja sjaj i raskoš familije, najveće vrijednosti u kamori; no, pokazuje nam i drugu stranu, bahatost, neosjetljivost, surovost. Brutalnost i nježnost svog vlasnika za čiju pažnju je spreman Toto da prevazilazi svoje granice, …
59. Omiljeni Andrićev lik?
vezir Jusuf Aska Jelena
Norveški pejzaži
Oktobar je vrijeme posvećeno Nobelovoj nagradi za književnost, a dok čekamo ovogodišnji nagrađeni glas, možda je pravo vrijeme da čitamo aktuelnog nobelovca Juna Fosea. Roman Melanholija, prvobitno je objavljen u dva toma, no kasnije je priča o norveškom talentovanom slikaru Lašu Hertervigu, objavljivana kao jedna cjelina. Prva dva dijela romana ispričana su iz halucinantne perspektive Lašovog uma. U Dizeldorfu 1853. ispričan je jedan dan Laša Herterviga koji je pod strašnim pritiskom: očekivanje suda profesora slikanja, ljubav prema mladoj Helene zbog koje ga vlasnici stana izbacuju na ulicu, ismijavanje mladih kolega i socijalna neprilagođenost. Emocionalno jaki događaji u sadejstvu sa osjetljivom …
Patrijahalno društvo kroz rodnu perspektivu
Knjiga Etnografski kroki Crne Gore – Prilozi o patrijarhalnom društvu kroz rodnu perspektivu, predstavlja novi akademski doprinos dr Lidije Vujačić, profesorke Filozofskog fakulteta Univerziteta Crne Gore, i jedne od vodećih etnološkinja/antropološkinja u Crnoj Gori i susjednim državama. Ova knjiga tematski se nadovezuje na većinu dosadašnjih istraživačkih interesovanja autorke, koja su na početku njene karijere primarno bila iz oblasti porodice i srodstva, a vremenom sve više iz domena savremene i potrošačke kulture. U ovoj monografiji susrijeću se ove teme na istom mjestu, i pred čitaocima se prikazuju mnogi fenomeni iz domaćeg tradicijskog društva kako prolaze transformaciju (a ponekad i petrifikaciju i …
58. Omiljena knjiga koja sadrži broj u naslovu?
Šest lica traži pisca Jedan moguci život 39 stepenika 20 000 milja pod morem Sto godina samoće Three Men in a Boat Degré zéro de l'écriture Farenhajt 451 1Q84
Vito Nikolić (1934-1994)
ИНТИМA Ноћас тако желим да ме неко воли, прегршт нечије њежности ми треба; ноћас ћу све да заборавим и преболим и да се вратим у наручје неба. Ја сам био кафански и више ничи, и био пуст и презрен- нежељен ко гробар Ноћас би хтио себи- дјечаку да личим и да ми опет кажу како сам добар. И ОПЕТ ЈЕСЕН И опет јесен. Опет тутње бескрајне кише по Никшићу, и опет старе црне слутње, и опет – сам си, Николићу. И опет нека писма дуга, очајна писма – без адресе, а нигдје драге, нигдје друга, само та јесен. Опет …
O piscu koji je govorio tiho
Sada kada je knjiga Mihajla Pantića Albahari objavljena, godinu dana nakon odlaska velikog majstora pripovijedanja, čini se krajnje prirodnim njeno pojavljivanje i to baš u Pantićevom književnokritičarskom rukopisu. S obzirom na to da je Albahari objavljivao redovno (posljednji, diktirani roman Pogovor pojavio se 2021. godine), Pantićeva knjiga samo je ispunila čitalačka očekivanja još malo ovog apartnog, originalnog pripovjedača. I ne samo to, Pantić nam je ponudio i samog autora, tihog, introspektivnog čovjeka moćne riječi. Upravo Albaharijev glas otvara Pantićevu monografsku studiju; dva intervjua uvode dva glavna junaka ove priče. Književnokritičarski glas Mihajla Pantića hronološki predstavlja Albaharijev opus od ranih radova …