Nina Like, Nismo ovde da bismo se zabavljali, prevod Radoš Kosović. Beograd: Geopoetika, 2024. – str. 207
Život pisca, privatno i društveno, ispričan u ironičnom ili satiričnom registru, česta je tema savremene književnosti (D. Ugrešić, V. Depant, M. Kartaresku, pojavljuju se automatski). Za razliku od modernizma, kada je lik pisca/umjetnika imao važnu funkciju u izlaganju estetičkih i kritičkih stavova, danas se fikcionalni pisac batrga u biografskim činjenicama, između taštine, samoljublja, usamljenosti i ambicija.
Nina Like (1965), norveška autorka, bira i brani nekad uspješnog pisca Knuta koji, osim neuspjeha na svim poljima, doživljava i jednu književnu osudu. Naime, koleginica spisateljica u svom navodno autobiografski inspirisanom tekstu optužuje Knuta za zlostavljanje. Pozvan tek kao zamjena na jedan književni festival, saznaje iz programa da nastupa upravo sa njemu mrskom spisateljicom i još mrskijim mužem bivše žene. Nastup na festivalu će biti finale ovog dobro organizovanog romana.
Od poziva do festivala Knut prolazi kroz intenzivnu introspekciju tako da se dobija i priča o starenju, o svođenju računa i identifikaciji važnih osoba, odnosa i osjećanja. S obzirom na to da je bivša žena iz književnog svijeta, kao i mnogi drugi likovi, dobija se slika kulturnog života u Norveškoj. Državne pomoći kulturi, uređeno izdavaštvo, status pisca ali isto tako aktuelnost korektne različitosti, slobode, seksualnosti teme su koje autorka preispituje i ismijava često balansirajući na ivici nekorektnog.
Prevodi Radoša Kosovića, kao što je roman Nismo ovde da bismo se zabavljali, izuzetno su važni u sve boljoj recepciji savremene norveške književnosti.
Marjana Đukić